سانتروزوم و نقش آن در گامتوژنز و تکوین جنینی

زمینه و هدف: سانتروزوم ها تنها اندامک های بدون غشا در سلول های مهره داران هستند و در اکثر سلول ها از 2 ساختار اصلی، سانتریول ها و ماده ی پری سانتریولی تشکیل شده اند. در طی تکوین تغییرات عمده ای در ساختار و مورفولوژی سانتروزوم ها رخ می دهد که مهم ترین این تغییرات در طی فرایند گامتوژنز، لقاح و تکوین اولیه جنین است. هدف این مقاله مروری آشنا شدن با ساختار و ترکیبات سانتروزوم، نقش آن در گامتوژنز و تکوین اولیه جنین و همچنین مکانیسم های سلولی و مولکولی دخیل در این فرایند است. به علاوه اهمیت سانتروزوم در ناباروری نیز بحث می گردد. این مقاله مروری اولین مطالعه ای است که به طور کامل سانتروزوم ها را از دیدگاه سلولی، مولکولی و درمانی مورد ارزیابی قرار داده است. روش بررسی: مقالات جستجو شده در پایگاه های اطلاعاتی Entrez-PubMed و پایگاه های مرتبط با مقالات ISI از سال 1985 تا 2015 انجام شده است. یافته ها: گامت های نر و ماده سانتروزوم را در یک مدل متقابل تولید می کنند. پس از اتصال اجزای سانتروزومی گامت ها به یکدیگر و تکمیل آن ها، یک سانتروزوم عملکردی برای سلول تخم ایجاد می شود. نتیجه گیری: مطالعه ی سانتروزوم ها در سلول های جنسی راه های جدیدی را برای درمان ناباروری مربوط به نقص های سانتروزومی و ناتوانی در شکل دادن آستر اسپرمی و دستگاه میتوزی تقسیم سلولی که برای اطمینان از رشد مناسب لازم است، گشوده است.